ÖZEL KAPLAN SPOR KULÜBÜ
WUSHU

WUSHU NEDİR?

Wushu : (Pinuin: Wushu) Çin savunma sanatlarının genel adıdır. Çin dışında genel de Kung-Fu (gongfu) olarak tanımlanan spor türleri de buna dahildir. Çince Kung-Fu terimi beceri anlamına gelir; savaş sanatlarının dışında da bir alanda kullanılabilir. Buna karşılık Wushu Savaş Sanatı anlamına gelir.

WUSHU NEDİR?

Wushu : (Pinuin: Wushu) Çin savunma sanatlarının genel adıdır. Çin dışında genel de Kung-Fu (gongfu) olarak tanımlanan spor türleri de buna dahildir. Çince Kung-Fu terimi beceri anlamına gelir; savaş sanatlarının dışında da bir alanda kullanılabilir. Buna karşılık Wushu Savaş Sanatı anlamına gelir.

Wushu, Türkçe’ de Vuşu diye teleffuz edilen Çin savunma sanatının genel adıdır.
Wu: savaş, fiziksel uygulama, otorite,
Shu: sanat, teknik, yetenek anlamlarına gelir.
Bir başka deyişle Wushu; savaşma sanatı veya fiziksel yetenek anlamına gelmektedir. Gerçekte, saldırı ve savunmanın yanında akrobatik kareografik hareketler ve Uzakdoğu felsefesi ve Kung-Fu da Wushu adı altında toplanır. Bununla beden ve ruhun uyumu sağlanır. Kişisel gelişimin, iradenin ve öğrenme kabiliyetinin güçlenmesi ve hoşgörülü davranış biçimi sağlanır.
Wushu, Türkçe’ de Vuşu diye teleffuz edilen Çin savunma sanatının genel adıdır.
Wu: savaş, fiziksel uygulama, otorite,
Shu: sanat, teknik, yetenek anlamlarına gelir.
Bir başka deyişle Wushu; savaşma sanatı veya fiziksel yetenek anlamına gelmektedir. Gerçekte, saldırı ve savunmanın yanında akrobatik kareografik hareketler ve Uzakdoğu felsefesi ve Kung-Fu da Wushu adı altında toplanır. Bununla beden ve ruhun uyumu sağlanır. Kişisel gelişimin, iradenin ve öğrenme kabiliyetinin güçlenmesi ve hoşgörülü davranış biçimi sağlanır.


WUSHU TARİHÇE

Çin; 5000 yıllık tarihi ile, 20 hanedanlığın yönetimiyle, 34 eyaletten oluşan, 55 toplumsal ırkı bünyesinde barındıran, 5 çeşit dini yaşan halkı ile dünyanın en eski toprakları. Bu topraklarda ortaya çıkmış bir savaşma sanatı, Wushu. Wushu, gerçek topluluklarda filizlendi. Kabilelerin yaşadığı dönemlerde, yaşam mücadelesi için yapılan savaşlarda, tek vuruş, tek batırma, tek yumruk, tek tekme; öğretim, pratik vb. ortaya çıkan prensip kavramlar ile Wushu’ nun filizlenmesi hızlandı. Wushu, köle toplumlar zamanında tanınmaya başlandı. Xia (mö.2100-1600) hanedanlığı döneminde kurulan, savaşlarda geliştirilip kullanılan Wushu, iki ana unsurda toplandı; 1- askeri Wushu hareketleri, 2- Wushu hareketi okul eğitimi.

Shang (mö.1600-1066) hanedanlığı döneminde görülmeye başlanan Wushu eğitimindeki el şekilleri, Zhou (mö. 1066-221) hanedanlığı döneminde savaş oyunu eğitimi, seriler halinde pratik haline getirildi. Zhou döneminde görülen, ilk Çin savaş sanatları kaynak eserlerinden olan Zhouyi (değişimler) veya Yijing (değişimler) kitabında; Tao felsefesinde, bir Yin (dişil) ve bir Yang (erkil) prensibi, daha sonra Taiji (varlık) değişimi, Liangyi (çift anlam) oluşumu, Sixiang (dört şekil), Bagua (sekiz diyagram) vb. prensipler kullanıldı. Çin savaş sanatlarının ana kaynağı olan Taiji yaşam öğretisi, Chunqiu (mö.770-256) Savaşan Devletler döneminin arkasından, lordlar tarafından savaş alanlarında teknik olarak kullanıldı. Chunqiu döneminde, boğuşmaya kalkışmak tekniği, tanrıdan gönderilen kahraman olarak tanımlandı. Aynı zamanda bu dönemde, kılıç yapımı ve kılıç metodu geliştirildi. Wushu, feodal topluluklar döneminde gelişmeye başladı.

Qin (mö.221-206) ve Han (mö.206-ms.220) hanedanlığı döneminde, Wushu’ nun gelişimi için birlikler kuruldu ve Jiaoli (boğuşma) ve Jijian (kılıç döğüşü) döğüşleri oluşturuldu. Yanlexingwu (rahat oyun), Hongmenyan (kaz girişi), Xiangzhuangwujian (malikane kılıç oyunu) gibi oyun formları folklorik olarak uygulandı. Daowu (bıçak oyunu), Liwu (kuvvet oyunu) gibi müzik eşliğinde yapılan oyunlar, günümüz Wushu’ sunun Taolu (form) bölümü tekniğinin ilk şekli oldu.

Tang (618-907) hanedanlığı döneminde Wushu; gelişmeye, ilerlemeye ve savaşçı askerler tarafından, askeri eğitimlerde jianshu (kılıç sanatı) kullanılmaya başlandı. Li-Bai ve Zhang-Xucao şiirlerinde ve kitaplarında, Wushu çalışmalarını bir kültür olarak tanımladılar.

Song (960-1279) ve Yuan (1279-1368) hanedanlıkları döneminde; Yinglue ve Gongjian gibi organizasyonlar kurularak Wuyi (Wushu – savaş sanatı), halk arasında çalışılmaya başlandı. Tekli çalışma ve karşılıklı çalışma metodları geliştirildi. Ming (1368-1644) ve Qing (1644-1912) hanedanlıkları, Wushu’ nun gelişim dönemleri oldu. Changquan, Houquan, Shaolinquan, Neijiaquan gibi 10 bölüm ve Taijiquan, Baguazhang ve Xingyiquan gibi stiller oluşturuldu.

Günümüzde, Wushu’ da yapılan değişiklikler ile beden eğitimi organizasyonları, döğüş dernekleri ve savaşçı birlikleri oluşturulmaya başlandı. 1909 yılında Shanghai’ de Jingwu Spor Birliği, 1910 yılında Tianjin’ de Çin Savaşçı Birliği, 1927 yılında Nanjing’ de Çin Merkezi Devlet Wushu Enstitüs’ ü kuruldu. 1936 yılında, Çin Wushu takımı, Olimpiyat oyunlarında gösteriler yaptı. Çin devletinin kuruluşundan (1912-1949) sonra, Wushu gelişmeye başladı. 1956 yılında Beijing’ de Çin Wushu Birliği kuruldu. Daha önce Wushu grupları olarak hareket ediliyordu. 1958 yılında Changquan, Nanquan, Taijiquan stillerinin standart formları oluşturuldu. 1985 yılında, Xian’ da yapılan toplantı neticesinde, komiteler oluşturularak Beijing’ de Uluslararası Wushu Federasyonu kuruldu. 1987 yılında, 1. Asya Wushu Şampiyonası yapıldı. 1990 yılında, 11. Asya oyunlarında, Wushu’ nun Jingsai yarışma kuralları uygulandı. 1999 yılında, Uluslararası Wushu Federasyonu’ nun, Uluslararası Olimpiyat komitesine yapmış olduğu başvurusu kabul edildi ve Wushu Sporu, Olimpiyat Oyunları’ na katılmaya hak kazandı. 2008 yılında, Olimpiyat Oyunları’ nın Çin-Beijing’ de yapılması karar alındı. Wushu sporcuları, bundan sonraki dönemlerde, Olimpiyat Oyunları’ nda yarışmak için hazırlanıyor.

Bir başka deyişle Wushu; savaşma sanatı veya fiziksel yetenek anlamına gelmektedir. Gerçekte, saldırı ve savunmanın yanında akrobatik kareografik hareketler ve Uzakdoğu felsefesi ve Kung-Fu da Wushu adı altında toplanır. Bununla beden ve ruhun uyumu sağlanır. Kişisel gelişimin, iradenin ve öğrenme kabiliyetinin güçlenmesi ve hoşgörülü davranış biçimi sağlanır.
Wushu, Türkçe’ de Vuşu diye teleffuz edilen Çin savunma sanatının genel adıdır.
Wu: savaş, fiziksel uygulama, otorite,
Shu: sanat, teknik, yetenek anlamlarına gelir.
Bir başka deyişle Wushu; savaşma sanatı veya fiziksel yetenek anlamına gelmektedir. Gerçekte, saldırı ve savunmanın yanında akrobatik kareografik hareketler ve Uzakdoğu felsefesi ve Kung-Fu da Wushu adı altında toplanır. Bununla beden ve ruhun uyumu sağlanır. Kişisel gelişimin, iradenin ve öğrenme kabiliyetinin güçlenmesi ve hoşgörülü davranış biçimi sağlanır.


WUSHU TARİHÇE

Çin; 5000 yıllık tarihi ile, 20 hanedanlığın yönetimiyle, 34 eyaletten oluşan, 55 toplumsal ırkı bünyesinde barındıran, 5 çeşit dini yaşan halkı ile dünyanın en eski toprakları. Bu topraklarda ortaya çıkmış bir savaşma sanatı, Wushu. Wushu, gerçek topluluklarda filizlendi. Kabilelerin yaşadığı dönemlerde, yaşam mücadelesi için yapılan savaşlarda, tek vuruş, tek batırma, tek yumruk, tek tekme; öğretim, pratik vb. ortaya çıkan prensip kavramlar ile Wushu’ nun filizlenmesi hızlandı. Wushu, köle toplumlar zamanında tanınmaya başlandı. Xia (mö.2100-1600) hanedanlığı döneminde kurulan, savaşlarda geliştirilip kullanılan Wushu, iki ana unsurda toplandı; 1- askeri Wushu hareketleri, 2- Wushu hareketi okul eğitimi.

Shang (mö.1600-1066) hanedanlığı döneminde görülmeye başlanan Wushu eğitimindeki el şekilleri, Zhou (mö. 1066-221) hanedanlığı döneminde savaş oyunu eğitimi, seriler halinde pratik haline getirildi. Zhou döneminde görülen, ilk Çin savaş sanatları kaynak eserlerinden olan Zhouyi (değişimler) veya Yijing (değişimler) kitabında; Tao felsefesinde, bir Yin (dişil) ve bir Yang (erkil) prensibi, daha sonra Taiji (varlık) değişimi, Liangyi (çift anlam) oluşumu, Sixiang (dört şekil), Bagua (sekiz diyagram) vb. prensipler kullanıldı. Çin savaş sanatlarının ana kaynağı olan Taiji yaşam öğretisi, Chunqiu (mö.770-256) Savaşan Devletler döneminin arkasından, lordlar tarafından savaş alanlarında teknik olarak kullanıldı. Chunqiu döneminde, boğuşmaya kalkışmak tekniği, tanrıdan gönderilen kahraman olarak tanımlandı. Aynı zamanda bu dönemde, kılıç yapımı ve kılıç metodu geliştirildi. Wushu, feodal topluluklar döneminde gelişmeye başladı.

Qin (mö.221-206) ve Han (mö.206-ms.220) hanedanlığı döneminde, Wushu’ nun gelişimi için birlikler kuruldu ve Jiaoli (boğuşma) ve Jijian (kılıç döğüşü) döğüşleri oluşturuldu. Yanlexingwu (rahat oyun), Hongmenyan (kaz girişi), Xiangzhuangwujian (malikane kılıç oyunu) gibi oyun formları folklorik olarak uygulandı. Daowu (bıçak oyunu), Liwu (kuvvet oyunu) gibi müzik eşliğinde yapılan oyunlar, günümüz Wushu’ sunun Taolu (form) bölümü tekniğinin ilk şekli oldu.

Tang (618-907) hanedanlığı döneminde Wushu; gelişmeye, ilerlemeye ve savaşçı askerler tarafından, askeri eğitimlerde jianshu (kılıç sanatı) kullanılmaya başlandı. Li-Bai ve Zhang-Xucao şiirlerinde ve kitaplarında, Wushu çalışmalarını bir kültür olarak tanımladılar.

Song (960-1279) ve Yuan (1279-1368) hanedanlıkları döneminde; Yinglue ve Gongjian gibi organizasyonlar kurularak Wuyi (Wushu – savaş sanatı), halk arasında çalışılmaya başlandı. Tekli çalışma ve karşılıklı çalışma metodları geliştirildi. Ming (1368-1644) ve Qing (1644-1912) hanedanlıkları, Wushu’ nun gelişim dönemleri oldu. Changquan, Houquan, Shaolinquan, Neijiaquan gibi 10 bölüm ve Taijiquan, Baguazhang ve Xingyiquan gibi stiller oluşturuldu.

Günümüzde, Wushu’ da yapılan değişiklikler ile beden eğitimi organizasyonları, döğüş dernekleri ve savaşçı birlikleri oluşturulmaya başlandı. 1909 yılında Shanghai’ de Jingwu Spor Birliği, 1910 yılında Tianjin’ de Çin Savaşçı Birliği, 1927 yılında Nanjing’ de Çin Merkezi Devlet Wushu Enstitüs’ ü kuruldu. 1936 yılında, Çin Wushu takımı, Olimpiyat oyunlarında gösteriler yaptı. Çin devletinin kuruluşundan (1912-1949) sonra, Wushu gelişmeye başladı. 1956 yılında Beijing’ de Çin Wushu Birliği kuruldu. Daha önce Wushu grupları olarak hareket ediliyordu. 1958 yılında Changquan, Nanquan, Taijiquan stillerinin standart formları oluşturuldu. 1985 yılında, Xian’ da yapılan toplantı neticesinde, komiteler oluşturularak Beijing’ de Uluslararası Wushu Federasyonu kuruldu. 1987 yılında, 1. Asya Wushu Şampiyonası yapıldı. 1990 yılında, 11. Asya oyunlarında, Wushu’ nun Jingsai yarışma kuralları uygulandı. 1999 yılında, Uluslararası Wushu Federasyonu’ nun, Uluslararası Olimpiyat komitesine yapmış olduğu başvurusu kabul edildi ve Wushu Sporu, Olimpiyat Oyunları’ na katılmaya hak kazandı. 2008 yılında, Olimpiyat Oyunları’ nın Çin-Beijing’ de yapılması karar alındı. Wushu sporcuları, bundan sonraki dönemlerde, Olimpiyat Oyunları’ nda yarışmak için hazırlanıyor.